Een West-Vlaamse beker sportklimmen, ja het bestaat. 2017 is het jaar van de eerste beker voor de beste West-Vlaamse sportklimm(st)er. Wat kon ik dan ook anders doen dan de uitnodiging te aanvaarden om als routebouwer mee te helpen met dit evenement... wat kon ik dan ook anders doen dan deze wedstrijd te fotograferen?
Manche 1: Sport Vlaanderen Brugge
Heerlijk om je favoriete sport te kunnen fotograferen, nog beter als het een wedstrijd is en elke klimmer gewoon het uiterste uit de kan haalt om boven te raken. De intense emoties die vrijkomen bij het beklimmen van een moeilijke route tonen hoe zwaar deze sport is, zowel fysiek als mentaal. Zelf heb ik ook mijn best gedaan deze atleten zo goed mogelijk op beeld vast te leggen. Het was een leerrijke ervaring aangezien ik nog nooit zo lang in een klimgordel ben blijven hangen als toen.
Wil je zelf ook aan de slag gaan met je fototoestel in een klimzaal, lees dan volgende tips zeker door:
Les 1: koop een werkgordel waarin je die lange uren comfortabel kan doorbrengen zonder dat je benen een tekort aan bloedtoevoer krijgen. Het is nu eenmaal noodzakelijk om van bovenaf te fotograferen want niemand is geïnteresseerd in het zoveelste anonieme kontje van een klimm(st)er. Uit ervaring weet ik dat een ultragroothoekobjectief de beste resultaten boekt voor klimfotografie. Ik had de Canon 10-18mm F/4.5-5.6 iS STM mee en die deed zijn job zeer goed. Jammer dat een mens niet op alle plaatsen ter gelijkertijd kan zijn want met een breedhoek lens iets fotograferen dat aan de andere kant van de zaal gebeurt is is njet njet.
Les 2: idealiter pak je twee fototoestellen mee: eentje met een breedhoek lens en eentje met een telelens voor die fijnere details en eventuele acties die iets verder gebeuren dan dat je lief is. Of vraag aan de organisatie dat de te klimmen routes niet meer dan 3 touwen van elkaar mogen zijn. Daar hangt dan ook de volgende les aan vast...
Les 3: neem toch maar een rugzak mee naar boven. Al is het maar om wat water in te steken, een snack en het extra fotomateriaal. Nu zaten de reserve batterijen in mijn broekzak, maar na enkele uren is dit ook alles behalve van comfortabel.
Mooi uitzicht
En gelukkig ook best nog een goeie module van de klimmuur om af en toe op te staan.
Hoewel ik blij was dat ik mijn ouder toestel had meegenomen (Canon EOS 650D) op de klimmuur vanwege al de krassen en botsingen die het heeft moeten verduren, had ik toch liever mijn Sony A7II meegenomen. De kwaliteit is nu eenmaal een stuk beter.
De eerste manche zit er op, ik kijk al uit om de tweede manche te fotograferen te Kortrijk, in Blueberry Hill.
Tot dan?